یکی از گناهان، استخفاف نماز یعنی سبک شمردن نماز است. نماز نخواندن یک گناه بزرگ است و اما نماز را خفیف شمردن، استخفاف کردن، بی اهمیت تلقی کردن گناه دیگری است. پس از وفات امام صادق ( ع ) ابو بصیر آمد به ام حمیده تسلیتی عرض کند. ام‏ حمیده گریست. ابوبصیر هم که کور بود گریست. بعد ام حمیده به ابوبصیر گفت: ابوبصیر! نبودی و لحظه آخر امام را ندیدی، جریان عجیبی رخ داد.

امام در یک حالی فرو رفت که تقریبا حال غشوه‏ای بود. بعد چشمهایش را باز کرد و فرمود: تمام خویشان نزدیک مرا بگوئید بیایند بالای سر من حاضر شوند. ما امر امام را اطاعت و همه را دعوت کردیم. وقتی همه جمع شدند، امام در همان حالات که لحظات آخر عمرش را طی می‏کرد یک مرتبه چشمش‏ را باز کرد، رو کرد به جمعیت و همین یک جمله را گفت: «ان شفاعتنا لا تنال مستخفا بالصلو‍‍‌ة» هرگز شفاعت ما به مردمی که نماز را سبک‏ بشمارند، نخواهد رسید. این را گفت و جان بجان آفرین تسلیم کرد. امام نفرمود که شفاعت ما به مردمی که نماز نمی‏خوانند نمی‏رسد.

آن که ‏نماز نمی خواند تکلیفش روشن است، بلکه فرمود کسانی که نماز را سبک می‏شمارند. یعنی وقت و فرصت دارد و می‏تواند نماز خوبی با آرامش بخواند ولی نمی‏خواند. نماز ظهر و عصر را تا نزدیک‏ غروب نمی‏خواند، نزدیک غروب که شد می‏رود یک وضوی سریعی می گیرد و بعد با عجله یک نمازی می‏خواند و فورا مهرش را می‏گذارد آنطرف، نمازی که نه‏ مقدمه دارد و نه مؤخره، نه آرامش دارد و نه حضور قلب .

نظرات شما عزیزان:

سحر

ساعت13:53---7 دی 1390

فوق العاده بوووووووووووووووووود.

کیا آرتا

ساعت22:16---6 دی 1390

[وب سایت]

سلام دوست عزیز وبت خیلی جالبه لطفا به وب منم سر بزن اگه اهل تبال لینک هستی منو با نام همه چی از همه جا لینک کن بعد بم خبر بده

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: